In het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw, waren de vrije, particuliere zenders in korte tijd zeer populair geworden. Dit verschijnsel van een op de lokale bevolking geori?nteerde ?etherpiraterij?, liep parallel aan de opkomst van een nieuw media-apparaat dat binnen het bereik van de televisieconsument kwam: de videorecorder. Hiermee kon men televisieprogramma?s opnemen en gehuurde speelfilms afspelen.
In 1981 was de verspreidingsgraad van dit nieuwe apparaat nog niet zo hoog en videocamera?s waren helem??l een zeldzaamheid. In dat jaar kwam in Egmond aan Zee evenwel een non-commerci?le televisiezender in de lucht, opererend onder de naam Eerste Egmondse Vrije Televisie. Deze tv-piraat maakte voornamelijk eigen programma?s en bewees daarmee dat niet alleen de productie van televisieprogramma?s gesunken Kulturgut was geworden, maar ook het uitzenden ervan. In een tijd waarin de kijkers alleen maar Nederland 1 en 2 konden ontvangen, bood deze zender bijna twee jaar lang - van 1 juli 1981 tot 21 maart 1983 - een welkome aanvulling op het karige televisieaanbod.
Waar andere tv-piraten eerder een kasboek bijhielden, hield de 25-jarige eigenaar van deze Egmondse tv-zender een uitgebreid dagboek bij dat nu, 25 jaar na dato, wordt gepubliceerd. Zo kan de lezer van vandaag kennis nemen van een fenomeen uit de recente geschiedenis dat nooit weer zal voorkomen: de antennes zijn immers voorgoed van de daken verdwenen.
ISBN: 90-77764-36-4
blz.: 364
formaat: paperback
In de jaren tachtig bevond Nederland zich in een recessie. Op het dieptepunt moesten maar liefst 800.000 werklozen een baan zien te veroveren op de arbeidsmarkt.
