In 1979 leerde Chester een mooie Delftse onderwijzeres kennen die veel jonger was dan hij. En bracht haar in een wereld die niet de hare was. Maar die stommiteit was nog te overzien geweest. Had misschien nog hersteld kunnen worden, als hij maar beter naar Jennifer geluisterd had. Toen ze hem verliet, waren haar laatste woorden: en ik zal een kind krijgen, en het zal geboren worden uit liefde.. Echo’s uit een verleden, die elke dag het heden vormen.Op een dag ging hij terug naar Schilde in Belgi?. Naar de vrouw waarvan hij tien jaar had gedacht dat zij de moeder van zijn twee kinderen was. In het besneeuwde Schilde bos zegt ze hem: alleen God weet van wie die kinderen zijn.. De schreeuw van woedde en spijt, is voor Chester nog altijd hoorbaar in de nacht. Op een avond reed hij naar Amsterdam en kocht een pistool en wandelde er het Amstel hotel mee in. Stapte in de lift en liet zich naar kamer 1017 brengen en omarmde de vrouw uit Schilde. Op een broeierige en klamme vrijdagavond, juist toen ze uit het pand op de Markt in Delft stapten, zegt Wendy, een makelaar uit Amsterdam: vertel het de kinderen van de wolf.. En de nacht was nog jong... Daarna werd het hectisch, apocalyptisch en dodelijk. Ook voor de hakkelende cocaine baron uit Wassenaar. Zoals ook voor de hond Tico en de wolf?
ISBN: 90-70037-13-0
blz.: 304
formaat: paperback