Kirjaboek: kirjaboek.nl | Ego sum | Julius Schellens
Ego sum Beoordeling voor het boek - Ego sum (Terug naar het boek)
 
 
1 Boekbeoordelingen - Gemiddelde beoordeling 4,5 / 5 (Beste | Slechtste | Nieuwste | Oudste)

Klik om dit boek te beoordelen

Een prettige en zinvolle bundel met gedichten, mijmeringen en cursiefjis.

Jaap Van Der Hoest - 13-12-2010

Boekbespreking:Bespreking van de bundel ‘Ego sum’ van Julius Schellens
Boekbespreking:
door Jaap van der Hoest
‘Pointe’, februari 2010 - jaargang 2010 nr. 2.

Van Julius Schellens, die geen onbekende is voor de lezers van Pointe, is onlangs onder de titel ‘Ego sum’ een bundeling van gedichten, mijmeringen en cursiefjes uitgegeven. De bundel is opgedragen aan: “..u, lezer, door wiens aandacht mijn schrijven doel en betekenis krijgt. Schrijven doe ik voor mezelf. Met het uitgeven wil ik u laten mee delen, een kijkje geven in mijn ziel”.
De opgenomen teksten zijn in de periode 1995 - 2009 geschreven. Het zou een bloemlezing genoemd kunnen worden, een aanduiding die Julius Schellens zelf ook in zijn voorwoord gebruikt. Van een enkel thema is echter geen sprake. De lezer komt achtereenvolgend de volgende clusteringen tegen:
1.Vriendschap, liefde en erotiek 2.Weemoed en verlangen 3.Afscheid en gemis 4.Onafhankelijk geluk 5.Tijd slaat en zalft 6.Reisindrukken 7.Ego sum
Hoewel er een thematisch onderverdeling door Julius Schellens wordt opgediend, overheerst toch het ‘ego sum’. Het draait steeds om het ‘ik’ van de schrijver. Tot hem zijn er relaties: tot de ander, tot gebeurtenissen in de tijd, tot het schuiven over de levenslijn, tot plaatsen en tot de eigen ziel. En dat deze relaties bestaan, is mogelijk door het bestaan van woorden. Van woorden schrijft Julius (in het gelijknamige gedicht), dat deze zeer vluchtig zijn, maar ook dicht hij het kunnen troosten en het toveren van een glimlach op je gelaat aan woorden toe. Dat doet hij niet zonder de lezer te waarschuwen: “Gebruik ze dus nooit ondoordacht, gesproken noch geschreven, maar als een wonderlijke reddingsboei”.
Gelet op de indeling van de bundel staat de vierde clustering of cyclus ‘onafhankelijk geluk’ centraal. Dit geluk kan voor Julius Schellens niet zonder vrije beweging bestaan. Onder de titel “Vrijheid’ dicht hij:
“Leid me waar ik dien te gaan, wijs me de richting van de weg, maar dwing me niet in een enge steeg. Ik heb nood aan een soepel meegaande arm, maar ik haat een dwingende en wurgende hand. Laat me de illusie van mijn vrijheid. Ik wil proeven van de wereld rondom mij. Wat je me vraagt dat doe ik wel, maar duw of trek me nergens heen”.
Schellens kiest bij het door de wereld gaan niet alleen voor ‘een soepel meegaande arm’. Hij hecht ook zeer aan een geleidehond. Daarvan geeft hij blijk door in zijn bundel een liefdesbrief aan zijn hond Franni op te nemen. Deze brief heeft als aanhef ‘Mijn lieve vriendin’ gekregen. Het bestaan van verschillende leefwerelden wordt ingezien: “Onze liefde is immers van een andere orde”. En: “Het is een permanent aftasten van elkaars grenzen en dat lijkt ons toch wonderwel te lukken”. De schrijver vreest de dag van afscheid, want het leven van een blindengeleidehond is zo kort. Op een andere manier beschrijft Julius in zijn gedicht ‘Onafhankelijk geluk’ zijn relatie met zijn geleidehond Jeller, met wie hij vrijheid kan ervaren.
“ ‘Goed zo, jongen, zoek de weg’ Heerlijk onbezonnen is het de begane paden te verlaten. We zondigen weer eens tegen de regels van verstandige voorzichtigheid”.
De omslag van de bundel laat, op de rug gezien, een man met een geleidehond zien, die een vaag pad, een soort karrenspoor afloopt in een groene omgeving. Dat moet Julius Schellens zijn.
Het lezen van ‘Ego sum’ is een prettige en zinvolle ervaring.


Klik om dit boek te beoordelen