Honderdentwaalf mannen, soms nog jongens, uit Delft vochten mee bij de Slag bij Waterloo in juni 1815. Over de Slag zelf is door de jaren heen al veel geschreven, maar de gewone mannen: hoe verging het deze ná de slag? Uit wat voor gezinnen kwamen ze? Uit één gezin vochten zowel vader als zoon mee, in een ander gezin verloren de ouders hun beide zonen bij Waterloo, de een tijdens de Slag, de andere aan de gevolgen ervan. Hoe gingen ze verder, zonder financiële ondersteuning, van nazorg hadden ze in die tijd nog niet gehoord. Wat wel tijdens het onderzoek opviel was dat de teruggekeerde mannen onderling redelijk veel kontakt hadden, waren bij elkaar getuigen bij geboorten, huwelijken, soms huwde een broer van de ene, de zus van een andere soldaat. Ook een vorm van ondersteuning, denk ik, kontakt blijven houden met elkaar. Het onderzoek leverde ook een paar grote verrassingen op: de vondst van Arend Klos, de zoon van Nicolaas van der Velden, de familie van den Boon Mesch, zoveel, dat over deze families alleen al een boek geschreven zou kunnen worden! Maar het ging me om de soldaten zelf die ná de verschrikkingen van Waterloo hun draai weer moesten zien te vinden in de burgermaatschappij. Een enkeling bleef militair, een aantal ging naar Oost- of West-Indië. Een aantal is jong overleden tijdens de cholera rond 1832. Maar al deze mannen hebben gevochten voor onze vrijheid!
Eenmaal besmet met het genealogievirus kom je daar nooit meer van af! En als je dan per toeval stuit op het gegeven dat één van je voorouders, Simon Wensvoort, bij Waterloo heeft meegevochten, vraagt dit om onderzoek. De leeftijd, ondertussen 72 jaar, gaat een rol spelen, de mobiliteit lukt niet meer zo goed, maar gelukkig, gelukkig is er internet en komen er steeds meer gegevens beschikbaar. Da’s fijn als je een slapeloze nacht hebt, dan kun je, zittend voor je laptop allerlei archieven bezoeken en de informatie opslaan. Buiten de openingstijden om… Het snuffelen en zoeken scherpt de geest! Achter de geraniums gaan zitten kan altijd nog! Hobby drie, het quilten, moet even wachten, hobby nummer één – met stip – zijn en blijven mijn kleinkinderen, ze zijn nu op een leeftijd dat ze me bij van alles kunnen helpen! Van eventuele problemen met de laptop tot het commentaar geven op de teksten. Ze zijn veel slimmer dan ik, en zo hoort het ook. Ik ben gewoon een oud mens dat het leuk vindt om te snuffelen!!!!
Paperback
blz.: 423
Formaat: 17 x 24 cm
ISBN: 978-94-6008-236-8
Levertijd 1 week
